Religie, Zingeving en Levensbeschouwing: Samenleving

Samenleving

Wat is samen-leven? Dat is een vraag die eigenlijk iedereen zich in deze tijd zou mogen afvragen. Ik kan niet voor iedereen een antwoord geven maar wel mijn mening over het samen-leven.

Hoe ik het samen-leven zie op dit moment en hoe ik het samen-leven wil is totaal verschillend.

Hoe zie ik het samen-leven op dit moment? Wel, ik vraag mij af of er nog echt sprake is van samen-leven? Soms heb ik het gevoel dat we naast elkaar leven in plaats van samen-leven. De mensen spreken niet echt meer met elkaar of luisteren ook niet meer grondig, ze horen enkel wat ze willen horen. Een gesprek tussen mensen bestaat meer uit geklaag, er is geen plaats meer voor een echt gesprek. Bij het samen-leven zoals het nu is heb ik eigenlijk een vraag: Waar is de liefde voor elkaar? Daarom verwijs ik ook naar het liedje "Where is the love?". Dit liedje bevat veel dingen waar ik mij in terug kan vinden

Ik verwijs daarom ook naar de lezing van professor Paul Verhaeghe meer bepaald naar de volgende citaten:

1 Dat we op een punt gekomen zijn waar we alle ideologieën kunnen opdoeken. Omdat het neoliberalisme zich aandient als een weergave van de mens zoals hij nu is. De mens is nu eenmaal egoïstisch. Is enkel uit op eigen voordeel en genot en is altijd in concurrentie met een ander.

Ik sluit mij hierbij aan. Dit deel uit de lezing verwoordt ook een stuk hoe ik het samen-leven zie. De mens is heel egoïstisch geworden en denkt niet meer aan de medemens waar hij geen hechte band mee heeft. De mensen zijn ook niet blij meer voor elkaar en gaan altijd concurreren met elkaar. Als de buur een nieuwe auto heeft dan gaan we vlug kijken of wij dit ook kunnen. We doen enkel iets voor elkaar als we er zelf ook voordeel bij hebben.

2 Neoliberalisme is een ramp op maatschappelijk vlak. Hoe groter de inkomensverschillen in een regio des te meer kans op mentaalstoornissen, tienerzwangerschappen, kindersterfte, criminaliteit, drugsgebruik, des te lager de gemiddelde levensverwachting, onderwijsresultaten, de gevoelens van veiligheid en geluk.

Wat ik hiervan denk is dat de professor wel gelijk heeft. Doordat er zo een groot verschil is in wat de mensen verdienen wordt er ook een verschil gemaakt in de mensen. Mensen gaan elkaar anders bekijken en behandelen als men weet dat men niet in dezelfde "categorie" behoort. De mens is heel materialistisch ingesteld op de dag van vandaag en dit is duidelijk te merken. Als je niet met een dure wagen rijdt, in een groot huis woont, geen merkkledij draagt word je anders bekeken. Ikzelf ga niemand beoordelen of veroordelen op wat ze hebben of niet hebben. Doordat er zo een verschil is in inkomen hebben mensen minder mogelijkheden en is er inderdaad meer kans op zwangerschap op een vroege leeftijd of criminaliteit. Doordat sommige in minder welgestelde omgeving opgroeien, leven zij in een minder veilige omgeving en kennen zij het gevoel niet van veiligheid en geluk. Dit is jammer en ik vind dat er hier dringend verandering in moet komen. Hoe dit kan is de vraag. Misschien moeten ze eens bekijken of het nodig is dat er zo een verschil in het inkomen is. Deze factor heeft ook een grote invloed op het samen-leven.

3 Neoliberalisme is een gevaar op psychologisch vlak. Het is gevaarlijk omdat dit systeem het slechtste in ons naar boven haalt en het beste onderdrukt. Pesten was vroeger iets op school nu is het tenvolle aanwezig op de werkvloer als een typisch syndroom van onmacht waarbij de frustratie afgereageerd worden op de zwakste.

Hier kan ik enkel aan toevoegen dat pesten inderdaad een opmars kent. Pesten gebeurt op heel wat manieren. Het volgende filmpje maakt ook duidelijk hoe er gepest wordt, wat pesten is en wat je kan doen als je er mee te maken krijgt.

4 Wij zijn neoliberaal het zit in ons denken, in ons gedrag. Hier moet grove veranderingen gebeuren. Ja het egoïstische en het competitieve zit in de mens maar het altruïstische het samenwerken, de solidariteit. Het goede zit ook evenzeer in ons. De omgeving beslist welke kenmerken er dominant naar buiten treden. Maar op de hoop toe is er bewijs dat wij ons veel beter voelen wanneer we iets betekenen voor een ander.

Met deze stelling ga ik akkoord. De mens moet terug meer de goede kanten naar boven laten komen. Ik spreek voor mij mijzelf als ik zeg dat ik vooral mensen help omdat ik hier heel veel belang aan hecht. Het is wel zo dat de omgeving voor een stuk bepaalt hoe je u gedraagt tegenover anderen. Maar soms moet je verder kijken waarom een persoon een bepaald gedrag hanteert. Soms zit er meer achter, daarom is het goed om te luisteren naar mensen. Ik heb 2 filmpjes die dit goed illustreren. Het eerste filmpje toont aan hoe goed het voelt om de goede kanten naar boven te laten komen. Het tweede filmpje toont aan dat men soms handelt uit noodzaak en dat het nog zo goed is om die persoon te helpen.

De lezing vond ik heel inspirerend vooral het stuk over neoliberalisme bij kinderen vond ik stof tot nadenken. Kinderen moeten kinderen blijven, wij mogen niet toestaan dat kinderen een product worden. Kinderen moeten waarden bijgebracht worden, dat vind ik belangrijk, om toch een goeie persoonlijkheid te ontwikkelen. Waarden en normen zijn nu eenmaal belangrijk.

Typerend is in het samen-leven is dat er heel veel armoede bestaat in de wereld. Zoals professor Paul Verhaege vermeldt dat de inkomstenverschillen zo groot zijn dat dit ook merkbaar is in de mensheid.
Ik heb een reportage bekeken over armoede in ons land.

Arm Vlaanderen

De reportage heeft een diepe indruk nagelaten op mij. Wat mij zo opvalt, is dat kinderen nog zo veel hoop hebben op een mooie toekomst. Ze willen er ook alles aan doen om dit waar te maken in de toekomst. De ouders leken dan wel gefrustreerd, maar er was één ouder die er toch wel uitsprong voor mij. Marisabel zei woorden die zo vol waarheden zaten. De mens heeft een keuze als ze in armoede zitten. Ze kunnen kiezen om door te gaan of te vallen. Ondanks dat de ouders gefrustreerd zijn, proberen ze dit toch de verbergen naar hun kinderen toe. De schreeuw om hulp is hier duidelijk zichtbaar, maar die hulp blijft uit. Duidelijk is dat armoede een vicieuze cirkel is. Meestal zijn ze ook zo opgegroeid of hebben ze geen opleiding gehad waardoor werk vinden moeilijk wordt. De ouders zijn beschaamd en hebben een gevoel dat ze gefaald hebben. De kinderen zeggen dat ze het slechter kunnen hebben dan de situatie waar ze nu inzitten, maar toch voelen ze schaamte. Dit gevoel belemmert hen in hun doen en laten in het dagelijkse leven. Hun sociaal contact is hierdoor beperkt. Ze leven ook in angst. Angst om uitgesloten te worden of gepest te worden omdat ze arm zijn. De armoede belemmert ook kinderen in hun ontwikkeling. Hier is het voorbeeld van het gezin van Marisabel duidelijk. Ze zijn een gezin dat bestaat uit een mama en 3 kinderen, maar leven op een appartement met 2 slaapkamers. Noodgedwongen slapen de drie kinderen op één kamer. De oudste kan zich daardoor moeilijk concentreren op zijn studie. Hier zit dus weer de vicieuze cirkel. De kans is groot dat het schoolgaan belemmerd wordt en dus ook zijn kans op verdere studies kleiner wordt. Door deze reportage is duidelijk zichtbaar dat er een grote afstand gecreëerd wordt. Mensen die niet in een groot huis wonen, niet met dure wagens rijden of geen merkkledij dragen worden anders bekeken. Als men hoort dat een mens niet werkt, heeft men al direct een oordeel klaar zonder eigenlijk de ware reden te weten.

Om terug te keren op mijn visie van het samen-leven wil ik even verduidelijken hoe ik het samen-leven wil zien.
Ik blijf positief ingesteld en hoop dat de mensheid het besef krijgt dat samen-leven anders moet aangepakt worden. Mijn hoop op het samen-leven is dat de haat en racisme verdwijnt. We leven in een multiculturele samenleving. Hoe rapper de mensen beseffen dat echt samenleven aangenaam kan zijn hoe beter het is voor iedereen.
Mijn gevoel over het samen-leven kan perfect verwoord worden met het volgende liedje.

Martin Luther King

Foto 1 Martin Luther King

Foto 2 Martin Luther King

Ik heb de speech van Martin Luther King beluisterd en was er toch wel van onder de indruk. Vooral 2 citaten zijn mij bijgebleven omdat dit ook mijn visie is op het samen-leven dat ik wil.

Ik heb een droom, dat ooit mijn 4 kleine kinderen in een land zullen leven waar zij niet beoordeeld zullen worden op hun huidskleur maar op hun karakter.

Ik kan enkel maar toevoegen dat dit de hoop is die ik ook koester, dat er verdraagzaamheid getoond wordt in de mensheid. Dat de mensen elkaar aanvaarden voor wie en wat ze zijn. Dat we ons niet meer baseren op huidskleur, religie. Het is gewoon mijn hoop dat iedereen elkaar aanvaardt en samenleeft met elkaar.

Duisternis kan geen duisternis verdrijven, enkel het licht is daartoe in staat. Haat kan geen haat verdrijven, enkel liefde is daartoe in staat.

Dit citaat past echt bij hoe het leven nu is. Als we kijken naar de samenleving nu is het een multiculturele samenleving die heel veel wraak toepast. Men handelt vooral uit wraak naar elkaar. Niet alleen met daden maar ook met woorden. Dit is zo jammer want wij leven in een maatschappij waar we elkaar moeten helpen. Er is een stroom van vluchtelingen bezig en deze mensen hebben hulp nodig, niet de reactie van stuur ze terug of van alle moslims zijn terroristen. Niemand verdient het om af te zien. Niemand verdient het gevoel te hebben dat er niet om hen gegeven wordt.

De speech van Martin Luther King doet mij aan een liedje denken dat ik wil delen met jullie en waar iedereen toch eens moet bij stil staan, vind ik.

Multiculturele samenleving

Foto Multiculturele samenleving

Waaraan denken we bij dit woord? De meeste mensen zullen direct denken aan vluchtelingen die naar hier komen en vreemdelingen zoals wij ze tegenwoordig noemen. De multiculturele samenleving bestaat al lang. Maar er is gewoon iets veranderd.Vroeger kwamen de allochtonen naar hier om 2 redenen. De enen waren op de vlucht vanuit hun land door oorlog of armoede. De anderen werden omstreeks 1970 naar hier gevraagd als gastarbeiders. Dit om het land terug op te bouwen. Het verschil met vroeger en nu is dat iedereen de allochtonen aankijkt als vluchtelingen die naar hier komen om te profiteren. Want zo denkt de mens tegenwoordig, vluchtelingen komen naar hier om op onze kosten te leven. Zij krijgen een huis, een leefloon en nog zoveel meer. Wij zien ook meer en meer de vluchtelingen als terroristen omdat de aanslagen die gebeurd zijn in hun naam gepleegd worden. Wij hebben enkel maar vooroordelen klaar, ook omgekeerd is dit aanwezig.

Ik heb een artikel gelezen over hoe de Vlaamse jeugd worstelt met multiculturaliteit.
Het blijkt dat de jongeren achterdochtig tegenover allochtonen staan. Hoewel jongvolwassenen in Vlaanderen van alle leeftijdsgroepen het minst negatief staan tegenover vreemdelingen, heerst er ook bij hun heel wat achterdocht. één op de vier jongvolwassenen beschouwt migranten als onbetrouwbaar, twee op de vijf zien migranten als een culturele bedreiging en de helft van de jongvolwassenen noemt migranten een bedreiging voor de sociale zekerheid.

U kan het volledige artikel nalezen op http://www.knack.be/nieuws/belgie/vlaamse-jeugd-worstelt-met-multiculturaliteit/article-normal-136449.html

Ik was wel wat verontwaardigd dat de samenleving zo een kijk heeft op andere personen.
Misschien is er geen kant en klare oplossing, maar we kunnen toch proberen om te leren samenleven. Misschien moeten we eens denken hoe wij zouden reageren als wij in oorlogsgebied leven. Zouden wij dit willen voor onze kinderen? Zouden wij niet vluchten en op zoek gaan naar iets beters?

Hierbij heb ik een liedje gevonden dat stof geeft tot nadenken en de bijhorende videoclip is heel aangrijpend, maar jammer genoeg de waarheid. Het enige dat deze mensen willen, is leven in een veilig gebied en hun kinderen een veilig gevoel geven.

Ik vind het volgende liedje ook heel toepasselijk bij het multicultureel samenleven. Want waarom komen vluchtelingen naar hier? En stel je eens de vraag wat jij zou doen?

Het is misschien goed om eens stil te staan bij de vraag hoe we kunnen proberen om samen te leven. Ik heb mijn inspiratie gevonden bij de omgevingscirkels van Anouk Depuydt.

De 5 cirkels van verbondenheid Anouk Depuydt

Deze 5 aspecten bevatten heel veel waarheden. We moeten eerst verbinding zoeken met onszelf, met onze gevoelens, verlangens en gedachten. We moeten leren dat we ons zelf moeten aanvaarden met onze mogelijkheden en beperkingen. Contact leggen met anderen want mensen zijn geen mensen zonder contact met elkaar. Als er goed contact is komt er verbinding tot stand: echt luisteren, respect hebben voor elkaar, aandacht voor elkaar. Er moet een verbondenheid zijn met het materiële, zo groeit ook de verantwoordelijkheid en de zorg ervoor. Verbondenheid met de samenleving/cultuur/groep. Mensen maken deel uit van een grote samenleving en hiermee moeten we ook verbinding maken. Iedere mens verdient respect. Iedere mens heeft mogelijkheden en kwaliteiten die gewaardeerd moeten worden. We moeten verbonden zijn met het levensgeheel. Hier komen de 4 vorige cirkels samen. Een verbonden mens is een mens die respectvol en verantwoordelijk omgaat met wat op hen toekomt.

Als je dit alles leest denk je misschien dat alle hoop verloren is op een goede samenleving. Maar dat is niet zo er is ook nog veel positief. Kinderen hebben nog hoop dus waarom zouden wij dit niet hebben. Als we gewoon meer moeite zouden doen om samen te leven kan er al groot stuk van vooroordelen en afstand wegvallen.

Ik zou graag mijn visie over samen-leven eindigen met 3 liedjes die toepasselijk zijn op het samen-leven.

Het eerste liedje dat ik gekozen heb is van Micheal Jackson. We are the world. Eigenlijk wil ik enkel zeggen dat dit de waarheid is. Wij zijn de wereld, wij kunnen voor een stuk meebeslissen hoe die er uit kan zien. Wij kunnen kiezen voor verandering door samen één geheel te vormen in de mensheid.

Het tweede liedje is ook van Michael Jackson. Het gaat over wat wij de wereld aangedaan hebben. Hoe zit het nu met de vrede? Het zijn vragen waar je even bij stil kan staan en denken hoe we het anders kunnen doen.

Het derde liedje is van Marco Borsato. Dit gaat over alle mensen over heel de wereld waar we met samen wonen. Dat we ons zouden moeten schamen en dat de wereld van ons is. Dat hij droomt van een wereld waar er geen grenzen zijn en daar droomt hij van.

Afbeelding loveoflifeQuotes respect

_________________________________________________________________________________

Bibliografie

The Black Eyed Peas: Where is the love
Bron: https://www.youtube.com/watch?v=YsRMoWYGLNA

Filmpje Cyberbullying: there is a way out!
https://www.youtube.com/watch?v=dkG00Czb4ho&t=80s

Eerste filmpje die past bij mijn visie bij een citaat uit de lezing van Professor Verhaege Paul : Short film (helping each other)
https://www.youtube.com/watch?v=PZ2LiFGOEWs

Tweede filmpje die past bij mijn visie bij een citaat uit de lezing van Professor Verhaege Paul: Short film with very important life lesson.
https://www.youtube.com/watch?v=Xowv2QVYpLU

Reportage Arm Vlaanderen van het tv programma Panorama:
https://www.youtube.com/watch?v=h2GSQd9bC0Q&t=394s