Religie, Zingeving en Levensbeschouwing: Zingeving

Zingeving

In het onderdeel zingeving ga ik na wie mij zin geeft in het leven, wat mij gelukkig maakt. Waarin ik geloof? Wat betekent geloof voor mij?

Wie geeft er voor mij zin aan het leven

Mijn zoontje is de belangrijkste persoon in mijn leven. Hij is de persoon die mij het meeste zin geeft in mijn leven. Hij stimuleert mij om iets van mijn leven te maken. Mijn ouders en vrienden die steunen mij in iedere beslissing en zijn er altijd om mij te helpen. Zonder hen zou ik mij mijn leven dan ook niet kunnen voorstellen.

Wat is geluk ?

Geluk zit in kleine en grote dingen. Gelukkig zijn wordt door iedereen anders ervaren. Iedereen ervaart geluk op zijn manier. Iedereen wordt van verschillende dingen gelukkig. Dit heb ik ondervonden door de onderstaande video. Veel van wat deze mensen vinden van geluk daar vind ik mijzelf ook in terug.

https://vimeo.com/18263144

Door verder te zoeken naar waar ik aan denk als ik geluk hoor en wat geluk betekent voor mij en andere mensen, kwam ik op deze site terecht. Na het lezen van het artikel moet ik zeggen dat er veel waarheid in staat. Misschien moeten we meer proberen zo te leven. We proberen nu meer gelukkig te worden door materiële dingen waardoor we niet meer genieten van de kleine dingen. De druk in de maatschappij weegt door, maar door daaraan toe te geven worden we niet gelukkiger. Het is inderdaad zo dat als we gaan beseffen dat we moeten blij zijn met het geen dat we hebben, aanvaarden hoe we zijn, we veel gelukkiger worden

Je wordt niet gelukkiger als je slank bent, je bent niet aantoonbaar gelukkiger in je nieuwe huis en het winnen van de loterij doet weinig voor je echte levensgeluk. Als je van binnen niet verandert zullen veranderingen in je omgeving niet veel voor je geluksbeleving betekenen. Je bent even iets gelukkiger, maar binnen afzienbare tijd stabiliseer je weer terug naar je oude geluksniveau. Miljonair of niet. Dus? Dus moet je niet blijven wachten tot je gelukkig kunt zijn. Wat je namelijk eigenlijk doet is jezelf pas toelaten om gelukkig te zijn wanneer je iets bereikt hebt. En dat hoeft niet. Je kunt nu namelijk ook gelukkig zijn, terwijl je je doelen nog niet hebt bereikt.Geluk is een gevoel dat van binnenuit komt. Het is ook grotendeels onafhankelijk van de omgeving waarin je je bevindt. Je kunt gelukkig zijn in een armoedige flat, je kunt ook gelukkig zijn in een luxe penthouse.Wanneer je je geluksbeleving laat afhangen van dingen die in de toekomst al dan niet gaan gebeuren doe je jezelf tekort. Geluk heeft niets te maken met verleden of toekomst. Je kunt het alleen nu zijn. Je bent het alleen wanneer je je op het nu focust. Zo lang je dit blijft doen zul je gelukkig kunnen zijn. Het is dus belangrijk dat je je vandaag op vandaag focust, iedere dag opnieuw. Het heeft veel te maken met het gevoel van dankbaarheid en waardering voor de dingen die je hebt, en die goed gaan. Dankbaarheid is een krachtige emotie van geluk, en wie zich dankbaar voelt is bijna per definitie gelukkig.Door je te focussen op liefde, genieten, dankbaarheid, acceptatie en verwondering merk je dat het leven eenvoudiger en leuker wordt. Je voelt je gelukkiger zónder dat je al je ambitieuze doelen hebt bereikt. Je kunt arm en gelukkig zijn. Je kunt single, werkloos, gehandicapt of te dik zijn, en je toch gelukkig voelen. Geluk komt van binnenuit, en het gaat om het gevoel wat je nu ervaart. Niet om wat je in de toekomst wilt of gaat ervaren. Zorg dat je nu gelukkig bent, en werk aan de doelen die je naar jouw idee nog gelukkiger zullen maken.

https://sochicken.nl/gelukkig-zijn

Wat maakt mij gelukkig?

Ik ben een trotse mama van een zoontje (5jaar). Wij zijn onafscheidelijk en hebben een hele hechte band met elkaar. Ik kan ervan genieten om samen dingen te doen zoals naar de zee gaan of samen gaan wandelen. Maar ook van de kleine dingen word ik gelukkig. Zoals knuffelen of samen liedjes zingen.

Mijn vrienden maken mijn leven ook compleet. Dingen doen met hen daar word ik gelukkig van, al is het maar eens een telefoongesprek.

Buiten deze dingen word ik ook gelukkig van muziek.

Muziek is een groot deel van mijn leven. Ik zou mij geen leven kunnen inbeelden waar er geen muziek is. Ik geniet van de muziek op de radio of van gewoon zelf te zingen. Naar muziek luisteren kan mij helpen in moeilijke periodes maar kan evengoed mij nog gelukkiger maken dan ik al ben. Ik probeer mijn zoontje ook zoveel mogelijk in contact te brengen met muziek. Wij zingen heel veel samen. Daarom dat het volgende liedje ook veel voor mij betekent.

Marco Borsato samen voor altijd. De titel alleen zegt het al wat ik wil bereiken met mijn zoontje. Iedere avond zingen wij dit samen in bed. De tekst is zo mooi en aangrijpend en verwoordt precies wat ik denk.

Ook het volgende liedje heeft een betekenis voor mij die met mijn zoontje te maken heeft. Het zegt eigenlijk wat ik al voor een groot stuk gedaan heb. Ik heb hem beschermd voor hetgeen dat ik meegemaakt heb zodat hij dit niet moet doormaken. En dat ik er altijd voor hem zal zijn.

Zoals je ziet is muziek iets waar ik mijzelf terug in vind. Goeie tijden en slechte tijden muziek is een steunpilaar in mijn leven.

Wanneer ik het even moeilijk krijg ga ik meestal luisteren naar 2 liedjes. Het ene verwoord mijn verdriet na het verlies van mijn meme en pepe. Het andere verwoordt hoe ik mijzelf soms voel.

Maar zoals ik al zei kan ik in een goeie bui nog gelukkiger worden door te luisteren naar muziek die mij zo'n gevoel geeft dat ik wil beginnen dansen. Het liedje waar ik altijd op zal dansen en luidkeels zal meezingen is dan ook mijn lijflied. Ik was vroeger nooit van de dansvloer te krijgen als dit speelde.

Het volgende liedje bestond al meer dan één jaar toen het liedje een intense betekenis kreeg. Voor veel mensen werd het een troostlied na de gebeurtenissen van 22 maart 2016. Het brengt de boodschap over dat we de mensheid niet mogen opgeven. Zijn we klaar voor een nieuw begin dat is de vraag? Ik denk niet dat we er ooit klaar voor zijn, het vertrouwen in de mensheid is verdwenen. Maar in het lied zingen ze dat we positief moeten blijven. Dit is ook zo, we moeten zelf ook streven en werken voor geluk. Een stukje uit de tekst :

Omgeven door problemen

Volg k'ik de melodie

De tonen zen men treden

Tot dak den horizon kan zien

Er zullen altijd problemen zijn maar je moet er door en proberen iedere keer door te gaan tot je de oplossing vindt.

Wat mij ook gelukkig maakt is dans. Niet alleen zelf dansen maakt mij gelukkig, maar ook kijken naar mensen die dansen. Ze toveren spontaan een glimlach op mijn gezicht. Als er dansprogramma's of films zijn op tv die met dans te maken hebben, zal ik er voor zorgen dat ik deze bekijk of opneem.

Nadat ik beginnen nadenken ben over wat mij gelukkig maakt ben ik via het voorgesteld materiaal op deze link gekomen waar verschillende verhalen staan.

https://openkring.wordpress.com/

Er staan heel veel leuke artikels in. Het is echt een aanrader om eens te gaan snuisteren op hun site.

Er waren een paar artikels die echt in het oog sprongen voor mij. Dit omdat ik mijzelf direct herkende in de verhalen. Ik heb zelf ook enkele jaren in de zorgsector gewerkt. Ik was niet iemand die enkel het werk deed en weg ging. Het sociaal contact dat was zo aangenaam. Een praatje slaan terwijl je de mensen meehielp bij de dagelijkse hygiënische zorgen. Of terwijl je opruimde de mensen erbij betrekken zodat zij zich nog goed voelen in de maatschappij. Er was niet enkel een contact als verzorgende, het was wederzijds respect. Ik voelde mij geliefd en de persoon die ik moest verzorgen ook. Het andere verhaal deed mij terug denken aan mijn opleiding als zorgkundige daar zijn wij eens op daguitstap geweest met bewoners van het zorgcentrum in Kortrijk. Ik herinner mij die dag heel goed want door de verhalen die de bewoners vertelden was ik erg onder de indruk. Ik weet dat ik toen thuis gekomen ben en naar mijn meme ben gegaan om haar een knuffel te geven. Want geluk kan van korte duur zijn en dat heb ik daar beseft.

Speciaal

Of Alice eens in het bureau binnen mag en zich wat bij mij mag zetten? Natuurlijk, niets gezelliger dan gezelschap en dat vindt Alice ook. Ze heeft geen zin in alleen zijn en ik eigenlijk ook niet. We besluiten om te gaan wandelen, ‘een toerke doen’ samen. We gaan op en neer met de lift, ontmoeten mensen, zien nog eens wat. Ze heeft er duidelijk deugd van. Haar kinderen komen elke dag op bezoek, om beurt, en dat heeft Alice écht nodig. Mensen zien, gesprekken voeren, stil zijn. Samen zijn is heel belangrijk voor haar. Ik moet eerlijk zijn dat het voor mij ook wel therapeutisch werkt. Even niets doen. Niet nadenken maar gewoon wandelen, en ‘zijn’. Terwijl we aan het wandelen zijn denk ik aan de vele mensen die niet het geluk hebben om iemand ter beschikking te hebben. Hier ‘wonen’ we allemaal samen, en is er altijd wel iemand die een beetje tijd kan vrijmaken voor een babbeltje. Dat is écht wel nodig. De mensen hier hebben de medewerkers nodig. En omgekeerd. De medewerkers genieten evenveel van de aandacht. Alsof ze plots allemaal een extra moeder, vader, oma of opa kregen. Zalig.

Op stap met Erna en Rita

Deze middag ging ik op stap met twee boeiende vrouwen. Erna en Rita. Twee vrouwen van in de zestig. Zussen van elkaar. Zorgen voor elkaar. Erna is enkele jaren geleden door een ongelukkige speling van het lot beginnen sukkelen met haar gezondheid. Sindsdien zit ze in het rusthuis in Ardooie. Ze wordt hier enorm goed onthaald en de mensen zien haar graag komen. Erna heeft een speciale soort droge humor die ik wel kan appreciëren. De zussen hebben mij een heerlijke namiddag bezorgd, buiten in het zonnetje, en zelf genoten ze er zienderogen van. Ik vind het zo boeiend om iedereen zijn levensverhaal te horen en om er bijna deel van te zijn. Het is ook zot hoeveel mensen mij echt in vertrouwen nemen, en daar ben ik eigenlijk best wel trots op. Zo’n speciale ontmoetingen doen mij ook iedere keer opnieuw beseffen dat het leven te kort is om te treuren of te piekeren en dat het belangrijk is om je eigen pad te volgen. Je niets aan te trekken van wat mensen zeggen want mensen gaan altijd praten. Je kan maar beter je eigen ding doen. Het is toch zo? Wat zullen die mensen later betekenen in jouw leven? Is het relevant wat zij zeggen? En zeggen ze sommige dingen niet uit eigen frustratie. Ik had een zalige namiddag. Niets kon mij schelen behalve de twee zussen. Focus. Belangrijk. Bericht aan mezelf.

Waarin geloof ik?

Waarin ik wel geloof is het leven hierna. Geen idee of dit echt bestaat, maar het is wel iets waar ik over nadenk. Waarom ik daarin geloof is omdat ik mij niet kan voorstellen dat het na dit leven voorbij is. Dat wij op de aarde gebracht zijn om daarna gewoon te verdwijnen geloof ik niet.

Via de post-kritische geloofsschaal heb ik de test gedaan over mijn geloof.

Nadat ik het filmpje bekeken heb, had ik al een vermoeden in welke categorie ik zou zitten. Mijn vermoeden werd bevestigd door het resultaat van de test.

Ik ben zelf niet echt gelovig maar ook niet ongelovig. Een geloof kan je op verschillende manieren uiten. Het is niet omdat ik mij niet voor een bepaald geloof engageer dat ik niet gelovig ben. Ik geloof wel dat er iets is maar heb geen idee wat precies. Er zijn zoveel verschillende geloven maar er is niet één specifiek geloof waarvan ik kan zeggen dat ik er mij volledig in kan terug vinden. Er is ook zoveel aan de hand in de wereld waardoor ik op mijn vragen geen antwoord vind. Als er een God bestaat, waarom sterven er zoveel mensen? Waarom is er zoveel oorlog? Waarom is er zoveel haat? Als God toch zo een machtig persoon is, waarom laat hij dit toe? Daarom dat ik de uitslag van de PKG schaal wel terecht vindt. Ik kijk met sympathie naar de levensbeschouwingen zonder mij uitdrukkelijk voor één daarvan te willen engageren.

Je kan altijd zelf ook eens de test ondergaan. Het is een persoonlijke keuze en het blijft privé.

http://www.identiteitsonderzoek.be/pkg/

Getuigenissen die mij aanspreken.

http://www.checkpointtv.be/v/met-vallen-en-opstaan/

Ik kan mijzelf voor een groot stuk spiegelen in deze getuigenis. Doordat ik met persoonlijk lijden in contact gekomen, ben ben ik mij ook vragen beginnen stellen. Waarom gebeurt dit met mij? Als er een God is, waar is hij nu? Waarom laat God dit gebeuren? Ergens geloof ik wel dat er een God bestaat, maar anderzijds heb ik toch veel vragen. In de Bijbel staan er heel veel moraliserende en ethische normen die je als mens niet haalbaar ziet. Zo staat er in de Bijbel: Bemin u naasten zoals je u zelf bemint. Heb u vijanden lief en keer uw andere wang toe. Dit is niet altijd makkelijk toe te passen in het dagelijkse leven. Ik heb het hier soms nog moeilijk mee. Ik reflecteer dan mijn eigen leven en stel mij de vraag: Wat kan ik nog beter doen? Geloof is een zoektocht en zal altijd zo blijven.

http://www.checkpointtv.be/v/er-kan-nog-van-alles-gebeuren/

Deze getuigenis vind ik ook wel aangrijpend. Luc Devos is wel gelovig en maakt dit ook duidelijk, maar desondanks kan ik mij toch voor een stuk in zijn woorden vinden. Ik was vroeger eenzaam en het voelde aan alsof zoveel mensen dingen van mij verwachten. Dingen die ik niet kon waardoor ik het gevoel had dat ik faalde. Maar deze videoboodschap van Luc Devos is echt een aanrader voor alle mensen, vooral voor de jongeren. Zijn vraag all you need is love is correct want je moet inderdaad maar eens nadenken over de mensen die je graag ziet. Zij zijn de enige die echt van waarde zijn. En niet de materiële dingen. Iedereen krijgt het ooit eens moeilijk in het leven. En alleen kracht, hoop en liefde kan je verder helpen.

Wat is voor mij geloven? Wie is God?

Ik ben opgegroeid in een christelijke familie. Maar we gingen enkel naar de kerk bij een communie,overlijden of een trouw. Ik ga niet zeggen dat ik niet in iets geloof, maar kan ook niet zeggen welk geloof ik toepas. Wie is God, dat is een vraag die ik mij ook stel. Het is een vraag die ook onbeantwoord zal blijven. Er bestaan ook zoveel verschillende geloven, dus alle mensen zien God aan voor een ander persoon. Het volgende liedje vind ik toepasselijk bij de vraag wie is God?

Als ik mijn geloof of waar ik in geloof zou moeten uitleggen via de verschillende dimensies zou dit als volgt zijn

de rituele dimensie

Iedere godsdienst heeft zijn rituelen. Ik heb geen specifiek geloof zoals ik al duidelijk gemaakt heb en engageer mij ook niet voor een bepaalde godsdienst. Ik kan mij gewoon in verschillende godsdiensten wel terug vinden. Ik ga niet naar de kerk, ik ga niet bij de pastoor om te biechten. Maar ik volg toch wel een aantal rituelen zoals het doopsel en de communie die ik wel toepas. Dit zijn rituelen die ik zelf ondergaan heb als kind, maar die ik ook wil toepassen bij mijn kind. Maar er zijn ook in andere godsdiensten rituelen waar ik respect voor heb. Zoals bij de Islam, als men sterft mag men niet gecremeerd worden. Ikzelf wil dit ook niet.

de mythologische dimensie

Iedere religie, iedere godsdienst heeft ook ergens een 'verklarende' dimensie. Het zijn grote verhalen van een religie, van waaruit de religie meestal ook gestalte heeft gekregen. Hier kan ik mij niet echt over uitspreken. Ik ken te weinig van de verschillende religie's om te zeggen of de verhalen correct zijn.

de doctrinele dimensie

Elke godsdienst formuleert een leer, een visie, die uitdrukt wat de godsdienst inhoudt. Aangezien ik mij niet in één bepaalde religie kan vinden heb ik ook niet echt een visie over een godsdienst. Ik snap dat mensen die gelovig zijn een visie hebben over hun godsdienst en de leer van hun godsdienst willen toepassen in hun leven. Tenslotte zijn ze dan ook gelovig en willen ze dit tonen.

de ethische dimensie

Religies geven zelf aan binnen het kader van hun leer op welke manier mensen goed kunnen handelen. Aangezien ik niet gelovig ben handel ik niet van uit een leer. Maar dit wil niet zeggen dat mensen die niet gelovig zijn niet juist of goed handelen. Het handelen is niet altijd goed vanuit een leer, dus waarom zou het handelen van iemand die niet gelooft niet goed kunnen zijn?

de sociale dimensie

De godsdienst wordt ook beleefd in de maatschappij en heeft er invloed op. Bij verschillende religies is het een sociaal gebeuren. Als ik kijk naar de momenten wanneer ik dan toch naar de kerk ga, dan zie je echt de mensen samen staan en praten met elkaar. Het heeft zeker een invloed op de maatschappij want je merkt toch wel dat als je niet gelooft in een bepaald geloof dat je anders bekeken word door de gelovigen. Ze snappen soms niet dat je wel gelovig bent maar je niet kan binden tot een geloof. Het word ook van kleins af aan een beetje opgedrongen welk geloof je moet kiezen. Verander je van geloof omdat je u daar beter bij voelt, word je ook anders bekeken.

de ervaringsdimensie

De beleving speelt in de godsdienst een belangrijke rol. Ik kan mij goed voorstellen dat mensen die erg gelovig zijn dat intens beleven. Dat zij het willen beleven om te kunnen geloven en dit ook te blijven.

Ik hoop vooral dat ik mag geloven in de mensheid. Dat we ooit weer allemaal kunnen samenleven. Dat ik in mijzelf mag geloven zodat ik dingen kan waarmaken. Dat ik mag geloven dat dromen waar kunnen worden.